Por nosa terra

No ano 1985 Benjamín compuxo este himno “dedicado ao pobo de Mondariz”. A pé da partitura podemos ler unha nota:

“Para componer esta cantiga

Hemos usado noso galego

que se habla por todas estas tierras, 

muy académico no será,
pero, en agarimo lo tiene todo”

Xa se facía mención a esta composición na revista Cesteiro no seu número cero, no mes de xullo de 1987, revista que editou a Asociación Xuvenil Estántiga de Mondariz, o igual que no libro de José Guisado Nogueira, Mondariz Historia, guía y hechos pasados, no que podemos ler integramente a letra deste himno, que di así:

Amor sempre para nosa terra.

Mondariz eres fermoso,

teu paisaxe non hai igual

adornados sempre de flores,

teus montes e vales están.

O susurro de teus ríos

e alivio de dolor,

dá consolo aflixido

e descanso o trobador.

Mulleres agarimosas, 

de mais feitizo non hai

traballan, cantan e troulan,

e tamén saben rezar.

Homes fortes e valentes

amantes do seu fogar,

amigos dos seus amigos

con enteira lealtá.

Forasteiro que aquí chegues,

de Mondariz non marcharás,

preso da súa beleza

e agarimo quedarás.

Por nosa bendita terra

unidos debemos estar,

alonxando toda cadea

que enliorte nosa amistá.

Mondariz, fermosa terra

con amor loitemos por ela. 

Gonixul

Este tema, a tempo de marcha, foi composto polo sr. Benjamín, no mes de marzo do ano 1983, pensando nun neto do seu irmán Alfonso, Xulio, cando xunto con outro socio, abriron unha cafetería en Mondariz, que leva este nome, Gonixul (abreviatura de González e Xulio). Por aquelar datas o sr. Benjamín envioulle unha carta a Xulio:

“Teño de pedir consentimento a ti i o teu compañeiro no negocio Gonixul; pois metéuseme na miña cachola, a idea de adicar unha berbas a ese voso negocio, como xa te maxinaras, as berbas son propagandistas”. 

Na actualidade nada mais entrar nesta cafetería, que continua rexentando Xulio, músico e membro da banda de música de Mondariz, podemos ver expostas tanto a carta como as partituras manuscritas do sr. Benjamín.

Na Franqueira

A Romaría por excelencia de Mondariz é a da Franqueira e o sr. Benjamín foi un verdadeiro devoto, xa que varias das súas composicións foron dedicadas a esta romaría. Benjamín deixou escritos a maiores do guión, as partituras de mozas e mozos, primeiras e segundas. Nestes apuntes para a festa márase claramente a outra cara das romarías, a do punto de vista lúdico, de troula, e para iso compuxo en forma de xota esta peza onde nos lembra na súa letra:

 “Maruxiña vamos a Franqueira 

a facer o nudo na xesteira 

a facer o nudo moi xuntiños 

e pro ano vimos casadiños”