O Sr. Benjamín, deixou escrito:
“A Franqueira es un santuario muy famoso de la provincia de Pontevedra. En este santuario hay un xestal muy grande, donde, los mozos casadeiros, hacen nudos en las xestas. Si el nudo no se seca, es señal de casamento seguro.”
“Cuando se cante sin gaita, el tamboril debe acompañar siempre con su ritmo, a falta de pandeiro”
Na miña procura de datos sobre o noso veciño atopei unha anécdota do mestre de gaita do conservatorio de música de Vigo, Dr. Xaime Estevez Vila, que atoparedes na paxina web Educafolk.
Conta que celebrou en Porriño, alá por outubro do ano 1987, un certame de gaita ao que convidou a Benjamín pois era un dos seus compositores preferidos, pero Benjamín non puido asistir por estar enfermo no hospital. Unha vez que Benjamin se recuperou, envioulle ao Dr. Xaime unha carta. Nela descóbrese a sinxeleza e o carisma deste compositor que non só contestou, escusándose pola non asistencia o evento, se non que ademais o fixo enviándolle a partitura da xota “Miña Maripepa vamos a Franqueira”. A curiosidade é que o título está cambiado por “Mira Maruxiña, vamos A Franqueira”
Ningún comentario:
Publicar un comentario